فردا 26 مرداد سالروز آزاد سازی پرستو  دل سوخته بال شکسته به کشورشون اونایی که  رفتن ایستادن مردانه جنگیدن ورنج سالها دوری و رنج و عذاب را فقط امید بازگشت به دامن کشوری که غیرتشان نگذاشت ذره ای از خاک این کشور رو به دشمن متجاوز بدن

شاید توی اقوام دوستان اشناهاتون یه ازاده رو دیده باشد بعضیاشون خیلی کم سن وسال بودن که اسیر شدن ولی وقتی به کشور باز گشتن به زور میشد سنشون روتشخیص داد موها محاسنشون سفید شده خیلی سخته وقت پای درد دلشون میشینی چیزاهایی مشنویی که حتی باورشون برای تو ومن نسل جوون خیلی دور از ذهن وقتی از شنکنجه هایی که برای عشق به امام خوندن دعای توسل و قران   حتی برای عزاداری اقا امام حسین تحمل کردن تعریف میکنن از شهادت دوستانشون ,دوستایی که تو بغلشون جون دادن از خیلی سختیهای دیگه ولی هیچ وقت گلایه نکردن اسرات صبر زینبی رو یادشون داد نذاشتن دشمن ذره ای سو استفاده کنن

فردا روز موعود بر میگردیم به 24 سال پیش زمانی که اولین اسرای ما رو رژیم بعث بعد از کلی رایزنی آزاد میکنه میریم به اردو گاه اسرا هیچی کس نمیتونه حال اسرا وصف کنه اصلا تو کلمات نمیگنجه من اونروزا نبودم ولی الان با اینکه این همه سال میگذره ولی هنوزنم برای مردم ما فردا روز بزرگیه

منم بعد ببیست وچهار سال میگم ازاده عزیزم خوش آمدی به میهن